De Keizerlijke snede

Lieve trouwe lezers,

dr. Kanyata made my day! En dat wil ik met jullie delen!
Eerst even schetsen: Dr. Kanyata is een medical officer die zijn jaar internship doet en heel enthousiast is om mij vanalles bij te leren. De voorbije dagen was ik beetje bij beetje op weg, als ik het geluk had om hem te assisteren, om vanalles bij te leren over "de keizerlijke procedure". Eerst trainde ik me in de subcutane cosmetische hechtingen, nadien trotseerde ik de rectusschede en voorbije woensdag mocht ik voor de eerste maal insnijden en het begin van een keizersnede doen tot en met het openen van de uterus.

Dr. Kanyata beloofde mij een "all by myself " - procedure als we de ideale patiënt hadden. Dit wil zeggen: geen HIV positieve patiënt, geen tweeling, geen dwarsligging, geen patiënt met een hemoglobine van 4g/dl zonder bloed in de zaal...kortom, je moet geluk hebben. En op dat geluk hoopte ik, en des te meer vandaag! Want vandaag was het de laatste dag dat dr. Kanyata op het verloskwartier staat, volgende week wisselen ze echter van afdeling en komt er een nieuwe groep medical officers interns.

En het geluk was me nabij: een 22-jarige patiënt met een foetus in distress!!
It was all mine!! Zalig!

Ik volgde de verschillende procedurestapjes tot mijn hand in de uterus zat, metmijn vingers onder het hoofdje en ik het kind er probeerde uit te halen...hmm, moeilijk!!, dus nam dr. Kanyata even over. Toen de jongen eruit was, vervolgde ik de procedure met een enthousiaste dr. Kanyata op de achtergrond: Keep going, keep going...terwijl ik op dit ritme met mijn naald sierlijk de uteruswanden terug naar elkaar toe bracht...no stress in Kenya! Pole pole!
En dan, toen ik net de huid wou hechten vroeg dr. Kanyata: Daktari, please, can I suture the skin, then I have at least done something today! En met een stralende glimlach en een hart vol vreugde gaf ik naald en draad door.

Asante sana daktari Kanyata!

Liefs,
Eline